Meteen na haar schrijversresidentie in Tilburg kreeg Lieke Marsman ernstig nieuws: ze had kanker. In 'De volgende scan duurt vijf minuten' onderzoekt zij in tien gedichten en een essay hoe een ziek lichaam zich verhoudt tot een zieke wereld. ‘De kortstondigheid van mijn behandeltraject heeft ervoor gezorgd dat ik sinds mijn operatie het gevoel heb met lege handen te staan en ik heb het schrijven van dit boekje nodig om de tijd kloppend te maken, mijn ziekteproces wat uit te rekken. Maar ik heb geen idee wat ik moet doen als ik dit boekje inlever. Hoe moet ik mijn leven weer oppakken?’ In 'De volgende scan duurt vijf minuten' wordt de blik niet uitsluitend naar binnen gericht, integendeel: het is ook een vurig pleidooi om om je heen te kijken en je maatschappelijke verantwoordelijkheid op je te nemen in een zieke samenleving.
