Voor een behoorlijk aantal journalisten geldt dat zij de voorbije jaren en op verschillende manieren zijn geconfronteerd met gewelddadig of agressief gedrag jegens hun beroepsgroep. Dat is problematisch, want in een democratische rechtsstaat is vrije nieuwsgaring van cruciaal belang en dienen journalisten hun werk in vrijheid en in veiligheid te kunnen doen. Dat dreigt in het geding te komen als journalisten om zich heen een toegenomen dreiging van geweld tegen de journalistiek ervaren. Om die reden krijgt geweld tegen journalisten al langere tijd nationale en internationale aandacht van diverse organisaties.
In de Tweede Kamer is door toenmalig minister van Justitie en Veiligheid Grapperhaus een onderzoek toegezegd naar de mate waarin de “positie van journalisten [...] kwetsbaarder is geworden.” Het onderhavige onderzoek betreft dit toegezegde onderzoek, uitgevoerd in opdracht van het WODC. Onderzocht zijn drie hoofdvragen. Wat is de aard en omvang van ervaren en waargenomen geweld tegen journalisten in Nederland en in hoeverre is dit over de afgelopen 10 jaar veranderd? Welke daders en slachtoffers kunnen er ten aanzien van de verschillende vormen van geweld tegen journalisten worden onderscheiden? En welke beleidsinterventies zouden effectief kunnen zijn in het terugdringen van of het optreden tegen geweld tegen journalisten en in hoeverre kan het zinvol zijn om in dit kader het taakstrafverbod uit te breiden?
In dit onderzoek zijn verschillende onderzoeksmethoden gecombineerd, om een adequaat beeld te kunnen schetsen van de aard en omvang van het probleem.
Het rapport wordt afgesloten met de bespreking van mogelijke beleidsinterventies en een vijftal concrete aanbevelingen.
