Rudi van Dantzig is al lange tijd gefascineerd door het Oblomoviaanse leven en hoogste eigenaardige werk van beeldend kunstenaar en schrijven Willem Arondéus.
Arondéus, openlijk homoseksueel in een tijd waarin het belijden van die geaardheid zelfs in artistieke kringen als tamelijk subversief werd beschouwd, twijfelde lange tijd tussen een carrière als beeldend kunstenaar en schrijver, leidde een bestaan in de marge en werd in 1943 als verzetsstrijder gefusilleerd nadat hij het Amsterdamse bevolkingsregister had opgeblazen.
In deze documentaire waarin de auteur zijn personage zoveel mogelijk aan het woord laat, doemt het beeld op van een man wiens dagelijks bestaan beheerst werd door kommer en kwel. Naast het artistieke gevecht zijn ook geld- en liefdesperikelen een constante in het dagboek dat Arondéus bijhield tussen 1921 en 1933. Als vanzelf weet Rudi van Dantzig de lezer in de ban van Arondéus' verhaal te brengen.
Arnondéus' getormenteerdheid is eveneens terug te vinden in zijn Gossaertiaanse poëzie vol onvervuld verlangen of het nooit eerder gepubliceerde, broeierige homo-erotische verhaal 'De ring'. Na 1933 houdt het dagboek op en is er alleen nog de correspondentie met onder andere Roland Holst. Zeer aangrijpend is de afscheidsbrief van Arondéus. 'Het leven van Willem Arondéus' is een gedenkteken voor een vergeten kunstenaar.
