Soms gaat achter één woord een hele geschiedenis schuil. Zo is er tientallen jaren strijd geleverd omtrent de 'ware' betekenis van het woord 'onrechtmatig' in - wat nu is - art. 6:162 BW. En dat niet slechts om des keizers baard, maar om wezenlijke zaken: kon men ook aansprakelijk worden gesteld voor schade die slechts het gevolg was van onzorgvuldig gedrag, dat niet tevens in strijd was met een specifieke wettelijke bepaling of waarbij inbreuk was gemaakt op een subjectief recht?
Uiteindelijk heeft de Hoge Raad aan die discussie een einde gemaakt en beslist dat ook onzorgvuldig toegebrachte schade tot aansprakelijkheid aanleiding kon geven. Dat staat tegenwoordig gewoon in art. 6:162 te lezen en lijkt nu volkomen vanzelfsprekend. Maar wie kennis neemt van de hele geschiedenis die daaraan voorafging, beseft dat het allemaal niet zo van zelf spreekt en dat een woord als 'onrechtmatig' ook totaal anders kan worden uitgelegd. Kennisname van de historische achtergrond traint ook de vaardigheid die juristen zich moeten verwerven, namelijk om met woorden om te gaan en om argumenten te vinden waaruit blijkt dat een woord ook anders gelezen kan worden. In dit cahier wordt getracht de historische wortels bloot te leggen van de bepalingen die vóór de invoering van het nieuwe BW de onrechtmatige daad regelden: de artt. 1401 en 1402 oud BW.
In een ander cahier wordt nader ingegaan op de strijd om de ruime opvatting die aan het eind van de negentiende eeuw losbarstte: De Zutphense juffrouw en de ontrouwe bediende van Lindenbaum. Nijmegen (Ars Aequi) 1995.
