Het was een song als een opgestoken middelvinger in een helpende hand. My Generation van The Who. Brutaal verwoordde het de onvrede onder de jeugd, maar het was tegelijk een ode, een zelfbewuste stellingname: hier zijn wij en we willen vooral jong blijven, liever sterven dan oud worden. Het paste in de geest van de tijd bij de uitbreng op 5 november 1965. Als protestlied is het een blijvende klassieker, maar de aard van het protest is in bijna een halve eeuw wel veranderd. En Pete Townhend is samen met zanger Roger Daltrey oud geworden, in plaats van te sterven.
My Generation komt jaarlijks terug in de Top 2000 van Radio 2. In 2013 beleeft hij de vijftiende editie. Elk jaar weer is het een muziek overstijgende gebeurtenis. De lijst omspant inmiddels drie generaties. De uitzendingen verbinden de luisteraars, jong en oud. Ze komen samen in een collectieve eindejaarbeleving, hoe zeer de smaken ook kunnen verschillen en de genres veranderd zijn. Zo is het idee ontstaan om een interviewreeks te maken met ouders en kinderen. Het heeft geleid tot gesprekken vol verrassingen.
Dit zijn ze, de koppels van My Generation:
Simon en Douwe Bob Posthuma, Gerry Obelink en Ellen ten Damme, Huite en Epke Zonderland, Kor en Roel van Velzen, Dane en Alain Clark, Frits Spits (solo), Ernst Daniel en Coosje Smid, Ron en Daan Jans, Tom en Amy Egbers, Karin Bloemen en Gerben Kuyt, Dolf en Aike Jansen, Ronald en Broos Giphart, Rudolph en Doris van Veen, Sylvana en Levi Simons.
De interviews zijn gedaan door Jeroen Wielaert (1956). De Beatles en de Stones zijn hem even lief, naast Pink Floyd, David Bowie, Bob Dylan, Neil Young, Tom Waits en Muse. Hij is sinds 1984 op breed terrein werkzaam als verslaggever en radiomaker voor Radio 1. Hij schreef het veel geprezen boek De Missie, de biografie van Harry 'Cuby' Muskee en de Blizzards.
