In de zomer van 1991 wordt Victor Ferrari door de Stichting ‘Nederland Ontwikkelingswerk’ uitgezonden naar Kameroen om daar als nationaal directeur te gaan werken. Na enkele jaren besluit hij zich definitief in Kameroen te vestigen. Met de aankoop van een stuk grond in het gehucht M’Boundja aan de kust van de Atlantische Oceaan, begint een fascinerend en onzeker avontuur waarin de besloten gemeenschap van M’Boundja de vreemde bewoner in eerste instantie met open armen ontvangt.
In even sfeervolle als precieze miniaturen probeert de schrijver het wezen, de ziel van het gehucht en zijn markante bewoners te doorgronden. Hij beschrijft het grijpbare en het ongrijpbare, het animisme naast het geloof in God, de economische ontwikkeling maar ook de occulte riten, het Leven en de Dood daarna. Hij is de chroniqueur van het turbulente koloniale verleden, het quasi zorgeloze heden en van een toekomst die onder andere door de ontwikkeling van een diepzeehaven, de ondergang inluidt van een hem dierbare gemeenschap.
