Op dit moment maken we een revolutie in de biologie mee: onze kennis over waarom we ouder worden en sterven, en waarom sommige soorten langer leven dan andere, maakt enorme sprongen. Onsterfelijkheid, sinds mensenheugenis een vage hoop, is nog nooit zo dichtbij geweest.
Nobelprijswinnaar en moleculair bioloog Venki Ramakrishnan schreef een gezaghebbende beschouwing over de vraag waarom we sterven, en over de mogelijkheden om aan de dood te ontsnappen. Hij behandelt de recente doorbraken in wetenschappelijk onderzoek en analyseert de nieuwste pogingen om onze levensduur te verlengen door onze natuurlijke biologie te veranderen.
Ons streven naar onsterfelijkheid roept diepgaande vragen op. Dient de dood helaas een noodzakelijk biologisch doel? En wat zijn de sociale en ethische gevolgen van onze pogingen om eeuwig te leven? Met de vooruitgang van de wetenschap hebben we veel te winnen. Maar lopen we ook het risico veel te verliezen?
Venkatraman ‘Venki’ Ramakrishnan (1952) is natuurkundige en moleculair bioloog. Hij won in 2009 de Nobelprijs voor scheikunde voor zijn onderzoek naar de atomaire structuur van het ribosoom. Ramakrishnan is verbonden aan het MR C Laboratory of Moleculair Biology van Cambridge University en was voorzitter van de Royal Society.
