De gepensioneerde Sjon Suikerman wandelt elke dag door Amsterdam, bekijkt met genoegen de bijzondere plekjes in zijn stad en geeft ondertussen zijn visie op de wereld om hem heen. Steeds vaker voelt hij zich een buitenstaander in eigen land, omdat hij nou eenmaal zo zijn eigen gedachten heeft over alles wat er gebeurt. Hij vraagt zich daarbij af of het de leeftijd is of dat hij in een tijd leeft waarin alle mensen volslagen gek en hysterisch zijn geworden. Toch voelt hij zich geen boze witte man, integendeel eigenlijk. Misschien is hij zelfs wel gelukkiger dan ooit. Sjon accepteert nu het leven zoals het is, laat zich niet indelen en kiest geen partij, ook al lijkt het soms alsof hij daartoe gedwongen wordt. Hij denkt nou eenmaal liever zelf na. ‘Niet boos, niet wit’ is een beeldboek met foto’s van plekjes in Amsterdam.
