De Dialogen bevatten twaalf klassiek geworden moralistische teksten van de grote Romeinse stoïcijn Lucius Annaeus Seneca, geschreven tussen 40 en 63. Seneca onderzoekt wat een gelukkig leven is: onverstoorbaar, niet verward door emoties maar met inzicht in de samenhang van de dingen en in de eigen mogelijkheden. Modern is Seneca's ideaal van een wereldburgerschap dat is gebaseerd op waardering en niet op vrees. Ook waarschuwt hij tegen het kritiekloos meelopen met de massa. Seneca spoort de lezer aan tot wijsheid te komen door zich in wijsgerige problemen te verdiepen. 'De weg naar de wijsheid via voorschriften is lang, maar via voorbeelden kort en doeltreffend.'