De moderne mens is op zichzelf teruggeworpen: hij waant zich vrij maar snelt van de ene verplichting naar de andere. De wereld zet hem eerder klem dan dat ze hem ruimte geeft om te leven en te genieten. Dat is ten dele de schuld van de filosofie, stelt Henk van der Waal in dit bevlogen boek. Filosofen hadden de mens immers kunnen leren hoe hij zichzelf kan zijn in plaats van ingewikkelde theorieën te ontwikkelen. Denken, zélf denken, is de bron van de filosofie en stelt ons in staat ons te verhouden tot de wereld om ons heen. Wie er de tijd voor neemt, kan zichzelf gelukkig denken, zo laat Van der Waal overtuigend zien in Denken op de plaats rust. Een filosofische levenshouding is het hoogste doel.