In het eerste decennium van de eenentwintigste eeuw groeide de consumptie van adhd-middelen explosief. Deze trend zal verder doorzetten, want volgens adhd-deskundigen is de stoornis nog ernstig ondergediagnosticeerd. Niet alleen drukke jongens maar ook rustige meisjes moeten worden behandeld als zij zich onvoldoende concentreren. Omdat adhd ongeneeslijk is, stellen de deskundigen bovendien, blijft hij voortduren in de volwassenheid. Om economische redenen is een adhd-screening van de hele werkende bevolking nodig, waarna de positieve gevallen zich moeten laten behandelen.
Maar waarop zijn dergelijke gegevens eigenlijk gebaseerd? Trudy Dehue analyseert het wetenschappelijk onderzoek dat eraan ten grondslag ligt, het reclamemateriaal van farmaceutische bedrijven en de vele websites van patiëntenverenigingen.
Er blijkt een ware adhd-beweging te bestaan, waarin onderzoekers, bedrijven, hulpverleners, leerkrachten en patiënten participeren. Deze adhd-beweging bracht een spiraalsgewijs proces in gang, waardoor steeds meer mensen bij zichzelf of anderen tekortkomingen constateren, die ze plaatsen in het kader van de hersenziekte adhd. Zo gaat een grote machinerie voort alsmaar meer patiënten te creëren en na verplichtvrijwillige behandeling alsmaar meer normale mensen.