Deze speciale uitgave is gemaakt t.g.v. De Maand van de Spiritualiteit en is alleen verkrijgbaar in de boekhandel zolang de voorraad strekt.
Daphne Deckers over Sterrenstof: ‘Een’ – In dit hoofdstukje blik ik terug op de geboorte van mijn kinderen. Ik herken nog steeds veel van de uitbundige liefde, de overlopende emoties en de klungelige onzekerheid (moet een babythermometer in de mond of in de kont?), maar ik kijk er op sommige punten toch ook anders tegenaan dan ik toen deed. Het is inmiddels natuurlijk ook twintig jaar later, en in de tussentijd heb ik niet alleen mijn kinderen opgevoed: zij hebben ook míj opgevoed – en dat was vaak nodig ook.
‘Nieuw’ – Net als je denkt dat je het leven met kleine kinderen wel onder de knie hebt, worden het pubers. Dat is een compleet andere fase, met heel nieuwe problemen en “inzichten” (zoals de constatering dat je kinderen serieus denken dat jij oud bent geboren en nooit jong bent geweest). In deze fase mocht je wíllen dat je grootste problemen rondslingerende Lego-blokjes en doorkomende tandjes waren. Nu zijn het rondslingerende lege flessen en doorkomende vriendjes, en die leveren net zo veel – zo niet méér – slapeloze nachten.
‘Begin’ – En dan opeens, poef!, gaan ze het huis uit. Waar je in de tienerjaren geregeld hebt gedacht: ‘Zal ik helpen je koffer alvast in te pakken?’ sta je nu toch maar mooi te snotteren op Schiphol. Opeens word je getroffen door vragen als: wie bén ik eigenlijk als ik geen HB’er (van: Halen-Brengen) meer ben? Welke wedergeboorte staat mij dit keer te wachten? Als moeder ben je achttien jaar bezig met piekeren: redden ze het wel zonder mij? En dan, van de één op andere dag, weet je wat de échte vraag is van het moederschap: red ik het wel zonder hen?”