Het paard maakte tot zo’n honderd jaar geleden een belangrijk deel uit van ons dagelijkse leven. Het was een van de snelste manieren om je te vervoeren. De auto was nog maar net uitgevonden en enkel voor rijke waaghalzen weggelegd.
Geen wonder dat de taal van toen doorspekt was met woorden die aan het paard waren verbonden. Die sporen zijn nog steeds te vinden in onze taal, al beseffen we dat vaak niet meer. Natuurlijk, een woord als ruiterlijk is snel te herkennen, maar dat geldt minder voor woorden als vedette en jakkeren.
Soms zijn woorden ook uit het dagelijkse leven verdwenen. Hoe werd vroeger een ADHD-paard genoemd? Dit soort woorden zijn opgediept en afgestoft. De geschiedenis van het paard in onze taal is rijk en vermakelijk voor een ieder die van paarden of van taal houdt.
Frans Collignon (1951) is journalist, auteur en ruiter. Hij werkt voor kranten, tijdschriften en omroep. Van 1988 tot 2001 was hij hoofdredacteur van NOS-Teletekst. Hij heeft enkele zeer geprezen boeken over taal op zijn naam staan: Het woordenreservaat (2004) en Een kleine hamer, fel gedreven (2005).
