Als Ömer op een schip op de Bosporus Macide ontmoet, valt hij ogenblikkelijk voor haar. Hij laat alles achter zich, verlaat zijn familie en trekt bij haar in. Macide is afkomstig van het platteland en kent Istanbul nog niet, Ömer studeert daar al enkele jaren en probeert zich het moderne leven van het nieuwe Turkije in de jaren dertig van de vorige eeuw eigen te maken.
De idylle duurt niet lang. Macide ontwikkelt zich tot een sterke en onafhankelijke vrouw, bij Ömer dienen zich oude demonen aan: twijfel en onzekerheid. Hij raakt in een crisis, die niet anders dan het einde van hun relatie kan betekenen. Hij zwerft door de straten van de stad en bezoekt de koffiehuizen, terwijl Macide haar opleiding afrondt en een baan vindt.
Met veel gevoel voor verhoudingen en psychologisch raffinement beschrijft Sabahattin Ali het innerlijke leven van zijn personages: de twijfels, de angsten, de liefde en de moed. De roman uit 1940 geeft een schitterend beeld van het leven van twee geliefden in een stad en een samenleving op de grens van twee werelden en heeft nog niets aan actualiteitswaarde ingeboet.
