Bij de vertaling van deze rederijkerstekst in eigentijds proza is gestreefd naar goede leesbaarheid en inhoudelijke juistheid. Steeds is de afweging gemaakt tussen vlotte formulering en letterlijke vertaling. Stoplappen, herhalingen binnen hetzelfde tekstdeel en omslachtige formuleringen worden doorgaans kernachtiger weergegeven. Door de originele tekst parallel met de vertaling op te nemen wordt wellicht ook de oude tekst voor veel lezers toegankelijker. Onbekende woorden, vreemde zegswijzen en ingewikkelde zinsconstructies zullen immers en veel gevallen door een vergelijking met de vertaling herkend worden. Vertalen is interpreteren. Noodgedwongen moest op die plaatsen waar verschillende interpretaties mogelijk waren, in de vertaling een keuze gemaakt worden. Het verantwoorden van deze plaatsen is - als niet passend in de opzet van deze uitgave - achterwege gelaten. Hoewel MARIKEN VAN NIEUMEGHEN in feite behoort tot de literatuur uit de overgangstijd van Middeleeuwen naar Renaissance.
